9 -11 okt De overtocht naar zuidereiland en Abel Tasman Nationaal Park

Daar staan we dan 's morgensvroeg om 07.00 uur in de haven van Wellington! Wederom koud, veeeeeeeeeeel wind en regenachtig! De boot vertrekt om 08.00 maar bij aankomst horen we meteen al dat dit later gaat worden ivm de storm.... Klinkt goed! Uiteindelijk vertrekken we om 11.30 uur! De boottocht duurde 3 en half uur en de eerste 2 uren waren niet relax! Wat een deining. Robert zat wel relax film te kijken en bij mij brak het zweet en de rillingen uit van de misselijkheid en ik was niet de enige... Gelukkig waren we net op tijd op rustig water; we varen door de Malborough Sounds het laatste stuk, echt heel mooi tussen de bergen door en het weer is ineens mooi hier; dus op het dek! Vanaf Picton rijden we richting de westkust via Nelson en blijven 2 nachten in een motel in Motueka aan de rand van het Nationaal park Abel Tasman! 's Ochtends lekker ontbijtje ‘in het zonnetje op ons balkonnetje' en daarna gaan we een dag wandelen in het Abel Tasmanpark; ' een deel van de'Abel Tasman coastal track' ! We wandelen vanaf Marahau naar de Ancorache bay. Eigenlijk moesten we 1 baai verder naar Torrent bay, maar we hadden verkeerd gegokt bij de splitsing, d.w.z. we hadden verwacht dat het laag tij zou zijn maar nee. De hoogtij route naar Torrent bay redden we nu niet meer omdat we de watertaxi terug naar Marahau wel moeten halen! We hebben 14 km gewandeld over een mooi pad boven langs de kust en af en toe zakken we even af naar een prachtige baai met goudkleurig strand! Echt heel mooi en rustig hier!

12 -13 okt Golden bay
Vandaag rijden we verder richting het noord-west; Golden bay! De route er naar toe is echt prachtig; bergen, zon, wijnvelden, sneeuwtopjes in de verte! We stoppen in Collingwood bij de bakery voor.......en rijden door naar Wharariki beach(Cape Farewell) om daar te gaan paardrijden over het strand. Het is Robert z'n favoriete bezigheid niet maar vooruit.....Helaas door hoogtij gaan we het niet meer redden. De vrouw raadt ons aan wel snel (voordat het echt hoogtij is) naar het strand te gaan want dat is volgens haar echt helemaal het einde! Via een grindpad rijden we die kant op en gaan aan de wandel: eerst door bergachtige grasvelden met schapen (met trapjes over de hekjes) en dan door de duinen, bosjes en langs een rivier en ja hoor; aan de rivier liggen twee zeehonden te zonnebaden! Echt zo mooi enn dan verder het strand op! Wauw! Echt heel erg mooi; de wind is zo sterk dat het lopen zelfs lastig is; muts en bril op, mond dicht want je wordt hier echt gezandstraald!! ( 1 lach en je tanden zitten onder het zand). Maar dit was zeker een hoogtepunt van Nieuw Zeeland! Daarna hebben we nog even gewandeld op de Farewel split en zijn we onderweg terug nog gestopt bij de PuPu Springs (schoonste water v/d wereld; bij het meertje zie je allemaal water omhoog borrelen). We overnachten in Takaka en zitten 's avonds aan de Kumura & Pumpkinsoep (soort van aardappel-pompoensoep) ! Kumura en pumpkin eten ze hier veel en avocado's!! (Avocado drive thru hebben we ook een paar keer gezien; grappig!)

13 - 15 okt Greymouth: sfeervol hostel en veel regen

Vandaag rijden we via de 6 naar de westkust en eenmaal aan de kust stoppen we vaak om even te genieten van de mooie ruige westkust. Ook bezoeken we de beroemde Pancake-rotsen in Punakaiki en daarna rijden we door naar de stad Greymouth. We komen terecht in een hostel ' Global Village', een heel sfeervol hostel; gezellige woonkamer met haard, TV loungekamer etc etc! Echt toppie! We pakken de fietsen (en verplicht helmpjes op!!) om bij New World (DE supermarkt van NZ) boodschappen te doen zodat we lekker in ons hostel kunnen gaan kokkerellen en eten! Zo vaak zie je hier niet echt gezellige sfeervolle gelegenheden; dus daar moeten we gebruik van maken! De volgende dag regen, regen, regen NON-stop! Dus we blijven een lekker dagje in het hostel hangen.

15 -17 okt De gletsjers, Gillespies, veel meren en Kinloch

Vandaag rijden we langs de westkust verder naar beneden naar de gletsjers Frans Joseph en Fox Glacier; we zouden eerst gaan klimmen op de Fox glacier met van die spikes onder maar dat doen we toch maar niet ivm de zware bewolking en het feit dat je er zo ook makkelijk naar toe kunt lopen. Dit zijn de laagste gletsjers van de wereld en vlak bij zee. Bij Frans Joseph hebben we gewandeld en Fox glacier 20 km verderop zat nog helemaal in de wolken; dus hebben we een afslagje (grindpad) genomen naar het strand (Gillespies), een halfuurtje grindpad rijden en ineens een strak blauwe lucht! Dit is echt in the middle of nowhere; we lopen door de duinen en de schapen rennen hier voor ons weg en dan komen we op het strand dat vol ligt met stukken oude boomstammen, heel apart! Er is niemand behalve de zandvliegjes die ons bijten! Als we later teruglopen over het strand en door de duinen zien we ineens de enorme bergen met sneeuw! De heenweg zaten die nog in de wolken! Dat is wel heel bijzonder als je op het strand loopt en de bergen met sneeuw zo dicht bij je ziet. We rijden door naar Haast waar we weer slapen in een BBH Hostel! (ons BBH gidsje is inmiddels ‘heilig' geworden)...

Vanaf Haast rijden we via de 6 het binnenland in; het is een bewolkte koude dag en we rijden door de bergen, komen langs heel veel mooie meren (o.a.Lake Wanaka, Haweka). Er zijn in deze regio ook veel skigebieden maar die zijn net gesloten. We rijden via Cromwell een oud mijnstadje..... Volgens ons boekje een historische dorp met een mooie wandelroute; de route viel een beetje tegen op 1 klein straatje na.... Daarna rijden we naar Arrowtown; dit is een mooi en vooral deftig dorpje vlakbij Queenstown! We rijden verder door het mooi gelegen Queenstown (een gezellige moderne wintersport stad in de bergen aan het enorme grote meer Wakatipu) via Glenorchy en dan verder over een grindpad naar de mooie Kinloch-lodge. Deze lodge staat aan de rand van het enorme meer ‘Lake Wakatipu ‘ in the middle of nowhere.... Het regent enorm en ook de volgende dag als we wakker worden zien we geen berg en water meer ivm de wolken en regen. En dit schijnt echt 1 van de mooiste plekjes te zijn, Ook zijn hier filmopnames gemaakt voor Lord of the Rings. We hadden hier mooi kunnen wandelen maar we besluiten nu verder te reizen naar het zuidwesten; naar de Fjorden van Nieuw Zeeland.

17 - 19 okt het fjordengebied (Zuid west)
We hebben weer een gezellig BBH hostel gevonden op een hertenboerdij (die zie je hier ook veel) op een heuvel met prachtig uitzicht en met iopen haardvuur en een lieve grote hond. Het ligt tussen de plaatsen Te Anau en Manapouri. Ivm het weer brengen we de rest van de dag in het hostel door(poolen, lezen en kokkerellen) en in ons eigen hostel-chaletje op het terrein. De volgende dag rijden we via de Milford road naar Milford Sound. De Milford road is al spectaculair; enorme bergen, rivieren en veel sneeuw. Je wordt ook voortdurend gewaarschuwd voor lawines en mag onderweg niet stoppen (' non stopping avalanches area'). Er zijn een paar punten waar je wel mag stoppen; dat doen we: er vliegen en lopen hier enge agressieve vogels (Kea); een soort van papagaai-vogel die gewoon je auto in wil!!! Ik hou er niet van en pas als de vogel op een aardig afstandje is durf ik weer de auto in te stappen. Eindpunt van de weg: Milford Sound (fjorden) in een prachtige blauwe lucht! Hier vandaan varen veel boten door de Milford Sound. Dit is het enige fjord waar je zelf met de auto naar toe kan rijden. Wij hebben voor morgen een boottocht geboekt door de Doubtfull sound, we hopen dat we dan net zo lekker weer hebben! Terugweg op de Milfordroad stoppen we wij The Chasm; een indrukwekkende en raar gevormde rots door het water van de rivier de Cleddau.... Bij aankomst heerste er een raar sfeertje op de parkeerplaats, mensen stonden te wachten en te kijken. Er kwam een man naar ons toe die zei dat je het pad naar de rots nog niet in moest gaan omdat daar iemand lag die net een hartaanval had gehad.... Heel naar. We hebben daar nog een tijdje staan praten met mensen uit Australie. Ondertussen landde de helicopter op de parkeerplaats tussen onze auto's (knap op zo'n klein stukje)en werd de vrouw - die helaas was overleden - weggebracht. Dit alles gaf wel een nare smaak op de rest van de dag...

We hebben de dag toch afgesloten met een behoorlijk wandeling 'Key Summit' (aanrader van het meisje uit het hostel). Zo, wat een steile klim!!!! Robert was niet zo fit dus het laatste stuk ben ik alleen naar de top gegaan! Hier was het wel supermooi; alpenweiden met meertjes en uitzicht op Hollyford, Greenstone en Eglinton Valley. 's Avonds een lekkere curry gemaakt in de gezamenlijke keuken van ons hostel.

We staan vandaag vroeg op want we worden om 09.00 opgehaald voor onze boottrip van 8 uur lang over de Doubtfull Sound. Het regent hard en we varen vanaf Manapouri eerst over het enorme meer naar West-arm en nemen daar een kijkje bij het Underground Power station (waterkrachtcentrale ca. 200 meter onder de grond; bij de bouw zijn 16 mensen om het leven gekomen). Daarna verder met de bus over de Wilmot pass (deze weg kun je dus alleen bereiken na een boottocht van 45 minuten over het meer) naar het begin van de Doubtfull Sound. Hier gaan we aan boord om tussen de fjorden door te varen. Het weer zit echt niet mee! Wat een wolken en regen waardoor je bijna geen enkel fjord ziet..... we varen tot het begin van de Abel Tasman zee en dan weer terug. Gelukkig klaart het dan wat op! (het regen hier in de fjorden trouwens meer dan 200 dagen per jaar). Al met al een leuke dag maar als het helder was geweest was het zeker weten nog veel indrukwekkender geweest. Alhoewel dit wel iets spookachtigs had.....

19 - 22 okt Catlins (zuidkust) en Dunedin

We zijn om 18.00 terug en rijden dan nog een paar uurtjes verder naar de zuidkust en slapen in Riverton. De dorpjes waar we nu door heen rijden zijn armzalig en verlaten; oude houten huizen, veel leegstaande panden / oude winkeltjes. Riverton - in de folders omschreven als DE kustplaats van het zuiden - is al net zo armzalig maar dan met wat meer winkeltjes... We vragen ons af of dit nu zo enorm achteruit is gegaan de laatste jaren of dat dit 'normaal' is.... We denken het laatste. We slapen hier in een oud groot hotel boven een cafe; we zijn de enige gasten en de eigenaar verlaat op een gegeven moment ook het pand en wenst ons een goede nacht..... zijn we dan in ons eentje in dit enorme pand.... een typisch verblijf.

De volgende ochtend rijden we langs de zuidkust verder naar Catlins. Onderweg ontbijten we in Invercargill (leuk stadje) en rijden we nog naar Bluff (de oudste Europese nedezetting in Nieuw Zeeland op het meest zuidelijke puntje). Daarna rijden we echt het gebied 'de Catlins ' binnen voor een mooie autoroute door de groene en heuvelachtige kustweides met.......schapen. De eerste stop maken we bij Waipapa point. We lopen hier naar het strand en zien in de verte een zeeleeuw liggen!!! We lopen die kant op bovenlangs de duinen en staan er nu heel vlak bij! We klappen en hij gaat bewegen; dus we hebben mooie foto's kunnen maken en er was verder niemand! Eind van de middag zijn we nog gestopt bij een baai (Nugget point) waar pinguins aan land schijnen te komen. We hebben er in de verte twee gezien en we stoppen nog bij de mooie Purakaunui waterval. Onderweg weer een heerlijke chocolate brownie gegeten!! Ze hebben hier overheerlijke brownies, scones en muffins en pie in alle soorten en maten..... niet goed voor de lijn....maar wat lekker! We rijden 's avonds door naar Dunedin, een stad aan de oostkust en komen daar in het donker aan; dus even zoeken naar een slaapplek. De volgende dag een beetje door de stad gelopen, filmpje geweest en uit eten... het is frisjes en we zitten een beetje in een dipje.....kortom een beetje chagrijnig.... Shoppen hier is echt niet leuk; de kleren zijn vreselijk en leuke souvenirs vind je ook niet....

22 okt van Dunedin naar Oamaru
De volgende regenachtige ochtend ontbijten we weer in het cafe verder op! Het werkt hier zo: je loopt langs de vitrine met daarin de overheerlijke muffins, broodjes en een bord met 10 soorten verse koffie, thee etc., Na je bestelling krijg je een standaard met nummer er op mee voor op tafel en mag je een plekje zoeken en dan wordt je bediend. We hebben uren in het cafe gezeten en rijden dan via oostkust verder naar het noorden naar Oamaru, bekend om de pinguinkolonie. We dachten de pinguins zelf wel tekunnen zienmaar dat werkte anders. Via het Visitors center kun je een plaatsje op de tribune boeken voor 's avonds als er om 20.15 ca. 200 blauwe pinguins aan land komen.... Dat vinden we wat minder; dus we kunnen nu ook zelf gaan wandelen en we mogen onder begeleiding ook even in nesten kijken met jongen! Bij de wandeling geen pinguins gezien maar wel een mooie zeeleeuw die lag te slapen op de rotsblokken. Wij zelf slapen in eenBED in een hostel in Oamaru! Dit is trouwens een heel sfeervol oud stadje met enorme mooie oude gebouwen van wit kalksteen ! Heel apart dat hier 1 dorp is dat er zo uit ziet terwijl je in andere dorpen bijna alleen maar houten huizen ziet.

23 okt Lake Tekapo
De volgende dag schijnt het zonnetje; strak blauwe lucht en ca. 15 graden! Das mooi! We zitten te twijfelen of we nu rechtstreeks naar Christchurch (eindpunt) rijden of via Lake Tekapo (het binnenland). Gelukkig hebben we de laatste optie gekozen want dit was echt 1 van de mooie routes die we gereden hebben; mooi weer, heel veel mooie meren (lake Benmore, Pukaki etc.), hoge bergen met sneeuw aan het meer en Mount Cook in de verte (3800 mtr). We gaan lekker een middagje aan het meer Tekapo liggen in de zon (wel met dikke trui en lange broek hoor!) en hebben 's avonds een lekker bord spaghetti Bolognese klaargemaakt met wederom een fles lekkere rode wijn. Ze zijn hier zeker wel van de wijn en de Nieuw Zeelandse wijnen smaken erg lekker!

24 okt naar onze eindbestemming van Nieuw Zeeland: Christchurch

Vandaag rijden we door naar Christchurch onze eindbestemming in NZ. We hebben de auto ingeleverd en zijn met de bus terug gegaan naar het centrum: Cathedral Square en we hebben lekker in het zonnetje op het terras gezeten. We zitten weer in een leuk hostel met eigen badkamer in het centrum van Christchurch. Robert is vanavond naar het casino met de bus en ik blijf lekker op de kamer om ons reisverslag van afgelopen 17 dagen te maken. Dat is best een karweitje als je 17 dagen niets hebt bijgehouden. Dus de kaartjes er weer bij, foto's selecteren (jeeeeeetje wat hebben we weel foto's gemaakt). Het is nu zondagochtend de 25^e en nog even het verslag afronden en dan zien dat ik het weer gedownload krijg op ons weblog. Robert heeft gisteravond 150 NZ dollar gewonnen (ca. EUR 75). Altijd goed! Vanmiddag nog even de stad in! Het is Labourdayweekend (morgen 26 okt is het labourday) en dan vliegen we morgenvroeg rond 07.00 via Sydney naar Hobart (Tasmanie!) Tot dan!