De Oostkust: van Cairns naar Sydney, de laatste 17 dagen (26 nov - 14 dec)

26 nov aankomst Cairns

We zijn weer veilig geland in Cairns (was een onrustige vlucht): wat een verschil met het midden hier: zo groen (regenwoud) en een heel vochtig klimaat. We pikken onze huurauto op (weer een mooie toyota aurion) en rijden de stad Cairns in! Drukke en hele toeristische stad. 't Lijkt wel de Costa del sol....We nemen een hostel aan de esplenade (strandboulevard) en gaan een happie eten. Hier nog de rest van de avond op het terras doorgebracht met biertjes en een stel uit Hengelo. Was gezellie.

27 nov Daintree regenwoud national park: Cape Tribulation
We rijden nog een stukje noordelijker en bezoeken Cape tribulation, een van de weinige plaatsen waar het regenwoud grenst aan de zee. Echt een plaatje hier en hele mooie witte stranden! Wel op ELK strand waarschuwingsborden: pas op voor krokodillen en Jellyfishes (dus zwemmen mag niet). De route was erg mooi: veel zee, groene bergen, veel vogels en suikerriet- en bananenplantages. Helaas voelt Robert zich niet lekker; hij voelt zich als een vaatdoek (verkouden / hoesten en dat soort dingen...) dus op tijd naar bed!

28 nov Mission beach

Vandaag rijden we een klein stukkie naar Mission beach en boeken daar een leuk motelletje met zwembad: ik aan het zwembad en Robert beter worden in bed.

29 nov - 2 dec Airlie beach / Whitsunday islands

Ro voelt zich al weer een stuk fitter dus vandaag rijden we aardig wat km's. We rijden via Babinda (oud plattelandsstadje in noord Queensland) en bezoeken de boulders in de jungle (door het water gladgestreken rotsen). Onderweg zijn we ook nog gestopt bij de Wallamanwaterval! Mooi! We lunchen in de kustplaats Townsville en onze eindbestemming is Airlie beach bij de Whitsunday Islands (hartje great barrier reef)! We komen in het donker aan in Airlie beach en jeeeeeeeeeeeeeeetje wat een drukte! Dit is pas echt de spaanse costa brava maar dan in het klein en geen hoogbouw. Airlie beach is een straat met restaurantjes,hotels en vooral veel backpackers hostels. Wij boeken 3 nachten bij Magnums: een enorm backpackerspark: het is bijna een dorp op zich.... We brengen de avond door op het terras van Magnums (lange tafels met veel jongelui aan het bier en keiharde muziek). Dus wij doen gezellig mee. Volgende dag aan de lagoon doorgebracht (bij elk kuststadje hebben ze aan zee een lagoon: super mooi zwembad / meer gemaakt) waar je veilig kan zwemmen en met alle voorzieningen (douches, ligweiden etc.) en we boeken een twee-daagse zeiltrip door de Whitsunday islands! 's Avonds weer op het terras bij Magnums en de hele avond aan de klets geweest met een wat typische Australier die hier tijdelijk als kok werkt.

Zeilen in de Whitsunday Islands:
We gaan twee dagen zeilen op het zeilschip Apollo: met z'n twaalfen zeilen en 1 nacht slapen op een iets te kleine zeilboot plus de kapitein en z'n maatje Adam. Er is veel wind, dus goed zeilweer: onze kapitein is er razend enthousiast over! Lekker veel beweging in de boot..... We hebben een leuke groep (bijna alleen maar Fransen, een paar uit Zwitserland, 2 Denen en een Duitse). We hebben 2 keer gesnorkeld in onze wetsuits (moet je verplicht aan ivm de jellyfishes) en enorm veel (grote!) vissen gezien met de gekste printjes en meest felle kleuren en natuurlijk het mooie koraal! Enkele dagen later hoorden we trouwens dat iemand hier met snorkelen was overleden omdat die door een jellyfish in het gezicht was geprikt.....

De tweede zeildag zijn we 's ochtends heeeeeel vroeg opgestaan ( 06.00 uur...)om verder te varen naar White heaven beach! Dit is echt een plaatje! Wij kwamen daar als eerste aan met de boot dus we hadden het strand helemaal voor ons zelf! Later was het een enorme drukte toen meerdere boten hier waren aangemeerd... Eind van de middag komen we weer aan in de haven van Airlie beach en gaan we 's avonds eten en de kroeg in met onze zeilmaatjes en Adam! Was erg gezellig.

3 -4 dec stukje binnenland: Emerald - Rockhampton

We besluiten om een lus te rijden landinwaarts zodat we via Blackdown Tableland nationaal park kunnen rijden. We eindigen vandaag in Emerald. Emerald is een steenkolenplaats en het middelpunt van het centrale hoogland en is tevens het vertrekpunt voor de grootste saffiervelden van de wereld. Zo gauw je weer het binnenland in gaat is het weer een kwestie van veel km's maken op de enorme lange wegen en bijna niemand tegenkomen (geen mens en geen dorp). Wel een mooi koppel emu-babies met hun moeder gezien.

De volgende ochtend rijden we via de Capricorn highway naar Rockhampton. Onderweg de afslag genomen naar blackdown tableland national park: een enorm zandstenen plateau dat 600 mtr boven de vlakte uitrijst. Hier hebben we een wandeling gemaakt. Echt helemaal niemand te bekennen hier! Je hoort alleen constant het ritselen van bladeren (hagedisjes en slangen....). En de weg hier naar toe veel kangeroes, grote vogels en koeien op de weg. . Die koeien zien er trouwens heel vreemd uit hier! Moet je maar eens zien op de foto! Eind van de avond komen we aan in Rockhampton (Rocky) : 'beefcapital' van Australie.

5 - 6 dec Krokodillen en Fraser Island
Van Rockhampton rijden we eerst naar een Crocodile farm waar we een rondleiding krijgen van de eigenaar over zijn krokodillenboerderij. Hij had er 3000: bestemd voor leer en vlees. Is eens wat anders dan een boerderij van boer zoekt vrouw...Was boeiend om te zien! Daarna rijden we weer langs de kust zuidwaarts via Bundaberg (wereldberoemd om zijn Bundaberg rum) naar Hervey bay. Een mooie, luxe sportieve badplaats. Sportief omdat je hier langs de kust overal fitnessapparatuur staat en deze druk bezet zijn met jong en oud en veeeeeeeeel joggers. Op de 6^e gaan we een dagje naar Fraser eiland, het grootste zandeiland ter wereld! Op het 123 km lange en 25 km brede eiland zijn heuvels, valleien met regenwoud en kristalheldere meren. Verkeersregels op het eiland: 30 km op de zandwegen en 80 km /u op de stranden. Dit eiland mag je alleen op met een 4 wheel drive. Nadat we met de boot over zijn gevaren verkennen wij het eiland met zo'n enorm grote 4 wheel drive bus en scheuren we inderdaad keihard over Seventy five mile beach... de verkeersborden staan inderdaad keurig op het strand. In het binnenland sta je om de 10 minuten bijna stil omdat er weer een auto vastzit in het zand.... onervaren backpackers in een 4 wheel drive....Onze chauffeur geeft hen de nodige tips. Het heeft hier veel te lang niet geregend dus het is echt mul zand en de paden zijn smal met heel veel kuilen; dus harder dan 20 km per uur red je ook echt niet! We sluiten de dag af met een frisse duik in Lake Mc Kenzie en hebben ook nog de resten van het oude schip Maheno gezien dat hier ooit gestrand is.

7 dec Rainbow beach

We wilden vandaag eigenlijk naar national park Noosa heads maar de man van de camping waar we overnachten zegt dat we beter naar Rainbow beach kunnen gaan voordat we naar de grote stad Brisbane (Brissy boy...zoals hij het noemt) gaan. Rainbow beach een prachtig groot wit zandstrand waar we lekker de hele middag hebben gelegen. Daarna voor de verandering weer eens zelf gekookt in ons mooie motelletje met keukentje buiten op ons balkon! Echt leuk!

8/9 dec de stad Brisbane

Rond de middag rijden we de grote stad Brisbane binnen op zoek naar een backpackerhostel. We vinden een hele leuke op loopafstand van het centrum. Leuk hostel met een enorm dakterras met mooi uitzicht op de skyline van Brisbane. In Brisbane beetje geshopt en te voet en met de nus verkend: het is een mengeling van hoogbouw van glas en staal en mooie 19^de- eeuwse bouwwerken met name aan de rivier en leuke gezellige kleine parkjes midden in de stad.

10 dec Byron bay
Vandaag rijden we verder naar het hippie-achtige dorp Byron bay. Onderweg gaan we regelmatig de Bruce Highway af om binnendoor langs de kust te rijden. De kuststreek hier heet de Gold Coast met onder andere Surfers paradise. Heel apart: skyline aan zee met miss surfers paradise (meerdere...) die in hun mini-bikini en op hoge hakjes hier door het centrum paraderen... (foto!). 's Middags nog in Byron bay even op het strand gelegen maar dat was eigenlijk geen doen.... volledig gezandstraald. Wat een wind!! We zijn trouwens nu niet meer in de staat Queensland maar nu in New South Wales. In Byron bay lopen inderdaad veel hippieachtige figuren rond. 's Avonds aan het strand veel mensen aan de wijn, jointjes en in groepjes aan het trommelen... Grappig sfeertje!

11 dec Port Macquire
We rijden vandaag weer verder door het mooie heuvelachtige New South Wales naar de kustplaats Port Macquire! New South Wales is heel geliefd om zijn milde klimaat, mooie groene bergen, leuke dorpen en prachtige witte stranden. Hier ook geen waarschuwingsborden meer voor krokodillen en jellyfishes > Dus zwemmen in zee kan weer.

Ja klopt, we rijden redelijk veel. Moet ook wel; anders zijn we niet op tijd in Sydney...De afstanden zijn enorm hier. We proberen de laatste week zo gemiddeld 400 km per dag te rijden zodat we 's middags nog lekker op de plaats van bestemming kunnen doorbrengen. In Port Macquire hebben we weer lekker rustig kunnen liggen aan het strand. Dit stadje heeft heel veel mooie stranden en veel locals die hier na werktijd even op de plank het water in gaan. Hier hebben we het allerlekkerste Thais gegeten! Onderweg nog wel behoorlijke bosbranden gezien in de verte met blushelikopters.

12 dec Port Stephens: Anna Bay
Voordat we naar Sydney rijden onze laatste stop in Port Stephens. Mooi gebied. We rijden via Booti Booti nationaal park met heel veel meren vlak aan de kust en stoppen bij Cape Hawke om de berg te beklimmen en te genieten van het mooie uitzicht! 's Middags wederom weer lekker een paar uurtjes op het strand gelegen vlak bij ons motel. Port Stephens regio staat OOK bekend om de prachtige witte stranden, mooie duinen en veel Koala's hier. Er staan in deze regio ook heel veel mooie villa's in de heuvels aan zee.

13 / 14 dec: via Hunter Valley / Blue Mountains naar Sydney

De laatste rijdag! Wel raar hoor! We maken als eerste een stop bij Mc cafe waar je altijd gratis kunt internetten om hier een hotel te boeken voor vanavond in Sydney! We boeken een hotel voor een leuke lastminute prijs vlak bij het mooie Darling harbour.

We rijden vandaag een heeeeele mooie route: via de beroemde Huntervalley wijngaarden en de Blue Mountains rijden we naar Sydney! We slingeren door de heuvels en komen langs beroemde wijnhuizen en stoppen nog even bij de grootste van Australie: 'Lindemans'. Helaas kunnen we niet inkopen..... Daarna rijden we via een bergachtige route tussen de eucalyptusbomen door verder naar Blue Mountains waar we twee stops maken in Blackheath en Katoomba (bekend om de Three sisters). Heel erg mooi: het heeft wel wat weg van de Grand Canyon (north rim). Begin van de avond rijden we Sydney in en hebben we onze koffers weer opgepikt die we hier 6 weken geleden hebben achtergelaten . Vanavond hebben we heerlijk gegeten in Darling Harbour!

Australie is echt een heel leuk land! Australiers zijn vriendelijk, relax en is 1 van de meest harmonieuze multiculturele gemeenschappen ter wereld. Ze noemen het ook wel The Lucky country! We zullen de typische Australische uitdrukkingen niet vergeten!: Met stip op nr 1: No worries mate!!! Als jij zegt dankjewel dan zeggen zij altijd' No worries mate' en ' See ya' maar ook 'G- day', 'Hey guys', 'Awesome' (bijna alles is fucking awesome....') Hi Folks!!

De laatste avond .... Ik word er wel wat onrustig van en slaap ....niet... Morgen 23 uur vliegen naar Londen! Tot dan en tot heel snel!

Outback part 2: The Red Centre: Alice Springs - PECH onderweg - The Rocktour!! (17-26 nov)

Hoi, we lopen iets achter met de weblog, dus nu maar weer eens aan de slag want voor je 't weet vergeet je wat voor moois je allemaal gezien hebt. En dit was wel - tot nu toe - het mooiste deel van ons verblijf in Australie!!

Na dagen gereden te hebben door de woestijn komen we de 17^e nov laat aan in de woestijnstad Alice Springs (The Red Centre of Australia). Nog steeds loeiwarm hier dus we willen een accommodatie waar een zwembad is. We hebben een mooie camping gevonden net buiten de stad en huren daar weer een cabin met airco! Geen vliegen hier; wat aangenaam! De volgende dag lekker niks doen bij de camping en een beetje wasjes en boodschapjes doen omdat we hier weer lekker zelf gaan kokkerellen.

19 nov West MacDonell Ranges en PECH onderweg!!

Vandaag gaan we onze 4 wheel drive gebruiken want we gaan een ‘loop' ( ca. 350 km) rijden door de West MacDonell Ranges (west van Alice Springs). Onderweg stoppen we bij Simpson gap, Standley chasm, Ochre pits (deze plaats werd door aboriginal gebruikt voor ceremonies en het oker om hun lichamen te beschilderen), Ellery creek etc. Ellery creek is een waterhole in de woestijn tussen de rotsen met lekker fris water! We zijn daar lekker even afgekoeld. Het wandelen hier is trouwens weer geen pretje vanwege alle vliegen. We willen nu toch wel zo'n netje aanschaffen voor om je gezicht! Wat je hier ziet is een ruig bergachtig rood woestijnlandschap; heel apart! Onderweg kamelen gezien, wilde paarden en 1 schuwe ezel die ik natuurlijk ons brood moest geven.... Je kunt hier weer uren rijden zonder iemand tegen te komen. Rond eind van de middag begint ons acculampje te branden..... mmmmmm en na uren niets of iemand gezien te hebben rijden we nu net langs een aboriginal community Hermannsburg waar onze auto het dan echt begeeft... 't is balen maar eigenlijk je mag gewoon van geluk spreken dat je auto precies hier bij Hermansburg het begeeft....Dat is dan toch weer mazzel hebben! Robert loopt naar het dichtstbijzijnde ‘huis' om te bellen: 'moet je naar de plaatselijke telefooncel, 1 gezamenlijke telefoon voor iedereen'. Ik sta bij de auto te wachten en een aboriginal man met blanke vrouw stopt...de vrouw spreekt engels en heeft een satelliet telefoon bij zich dus bellen naar het alarmnummer van Britz (autoverhuurbedrijf). De man heeft inmiddels de motorkap al omhoog en het probleem geconstateerd: 'battery dead, battery dead! Need rainwater' (op zn aboriginal-engels...)! Dus ons drinkwater wordt door deze lieve maar enge uitziende aboriginal in de accu gegoten.... En ja hoor na even duwen (gelukkig liep de weg wat af) loopt de wagen weer! Dus daar rijden we weer (en de vrouw zou Britz wel weer afbellen voor ons!) We moeten nog 130 km naar Alice springs dus dat moet kunnen... Helaas na ca. 30 km stopt ie er weer mee!!! Helemaal niets! Daar staan we dan 30 km van Hermannsburg en 100 km van Alice.... En niets daar tussen in en geen bereik met de mobiel... Dus wachten op auto's.... Komt er op neer dat we 1 auto richting Alice springs en 1 auto richting Hermannsburg met een briefje op pad hebben gestuurd met onze gegevens daarop en met het verzoek om Britz weer te bellen. Nu maar hopen dat ze dat ook echt doen; maar die hoop hebben we; want mensen helpen elkaar. Inmiddels zitten we al een paar uurtjes te wachten en zweten IN onze hete auto (buiten was echt geen doen ivm de vliegen) en komt er dit keer een luxe wagen aangereden die stopt met een grote blanke man..... Meneer werkt voor de regering als messenger in de aboriginal community Hermannsburg en doet zich voorkomen als een soort van burgermeester van deze community. Hij zal wel even de hulptroepen in gang zetten zodat we teruggesleept kunnen worden naar Hermannsburg en evt. bij hem kunnen overnachten. Prima idee alhoewel misschien onze vorige verzoeken inmiddels ook wel in gang gezet zijn..... En ja hoor even later rijdt onze blanke vrouw met aboriginal man er weer langs verbaasd dat we hier weer staan. Ze stoppen meteen en bellen weer met hun sateliettelefoontje naar Britz autoverhuur. Britz deelt mee dat ze inmiddels de boodschap hadden ontvangen en dat er al iemand een uur geleden vertrokken is vanuit Alice Springs! Wowwwww nu is er dus van beide kanten hulp in gang gezet. Onze ‘burgermeester'... arriveert even later met de baas van de plaatselijke supermarkt uit Hermannsburg in een politieauto om ons weg te slepen.... Maar Britz is ook onderweg......Ze begrijpen het en blijven bij ons ( 't is inmiddels donker) totdat Britz wegenwacht is gearriveerd. Tijdens het wachten hebben we echt de meest interessante gesprekken gevoerd met die twee mannen over de aboriginal community Hermannsburg. Na vijf uur wachten rijden we met een nieuwe 1 accu terug naar Alice Springs. Eigenlijk was het gewoon hardstikke mooi om pech te hebben want nogmaals we zijn zoveel te weten gekomen over de Aboriginals. De volgende dag brengen we ongeveer de hele dag door in de garage omdat beide accu's en de dynamo kapot waren.... En we zijn nog even naar een desertpark gebracht door de dame van Britz en hebben in de garage 2 andere backpackers met pech ontmoet... .

21 -23 nov The Rocktour: Uluru (Ayers Rock), / Kata Tjuta (the Olgas) en Kings Canyon

We worden vanochtend om 06.00 uur opgepikt bij Toddies (het hostel waar we geslapen hebben) door Jake Smith van The Rocktour! Gelukkig kwamen we er gisteren achter dat we al bijna een week lang met de verkeerde tijd leven......

Met onze gids Jake en 19 anderen gaan we drie dagen op pad door de Outback (Ayers Rock, Olga's en Kings Canyon)! We hebben 2 nachten buiten geslapen(een beetje dan....) in de woestijn, geen toiletten etc.... dus puur natuur.....) We sliepen in 'swags': dit is eensoort van plastic koffer voor 1 persoonwaar je in ligtmet je slaapzakjeen die je helemaal dicht kunt ritsen! Wel zo fijn want er lopen hier dingo's en hagedissen rond......Minimale bewegingsruimte in die swags,liggen op keiharde grond, maar wel lekker warm en onder de prachtige sterrenhemel!Het was vergeleken met de vorige dagen ineens behoorlijk afgekoeld en veel wind dus we hadden eigenlijk ook een trui etc. mee moeten nemen voor de avonden maar goed ons slaapzakje, het kampvuur en alcohol hebben dat wel goed gemaakt. De gids was echt ontzettend leuk, een jonge ventdie helemaal lyrisch was over dit gebied en de aboriginalcultuur; dat was echt heel interessant! We hebben de Uluru (Ayers Rock) niet beklommen maar erom heen gelopen. Het is de grootste rots (monoliet) van de wereld en is heilig gebied van de Aboriginals. Als je hun wens wilt respecteren moet je deze dus echt niet beklimmen! En na alle verhalen van Jake over hun cultuur en geloof (enkele vrijgegeven ‘dreamtime stories' = hun bijbel) wil je dat eigenlijk ook niet meer. En..... het is ook nog eens zo! als je er OP staat zie je ‘m niet....

In het aboriginal centrum bij Uluru ligt het 'Sorry' boek! Hier staan vanuit de hele wereld echt de meest rare berichten in van mensen die spijt betuigen aan de Aboriginals omdat ze de heilige rots ooit zijn beklommen en dat er sindsdien hele nare dingen in hun levens zijn gebeurd... Waarschijnlijk wordt de rots zeer binnenkort ook afgesloten voor beklimming omdat ook de overheid de wens van de Aboriginals nu (eindelijk) wil respecteren. We hebben ook veel uitleg gekregen over aboriginal art: nu weet je waar de symbolen en vooral de vele stipjes en cirkeltjes voor staan wordt dat ook ineens heel leuk om naar te kijken! Er worden in de galeries in Alice Springs veel mooie en hele grote doeken verkocht met hun taal (tekens) er op en voor heel veel geld!

We hebben afgelopen dagen in totaal 20 km gelopen, veel km's gereden met onderweg steeds keiharde ROCKmuziek op in debus en keihard scheuren door de Outback! De laatste dag heeeeeeeeeel vroeg opstaan om Uluru sunrise (wat mooi die verschillende kleuren!) te zien nadat we de vorige avond - onder het genot van een lekkere maaltijd en bier - Uluru sunset hadden gezien. Na drie dagenwas de bus 1 grote zooi, stonk enwas iedereen behoorlijk stoffig, moe en vies. Maar goed dat hoort erbij en iedereen was erg relax in de groep! Deze drie dagen hebben we samen afgesloten met een etentje in The Rockbar in Alice Springs (daar krijgen we nog leuke foto's van) Deze tour was echt weer een hoogtepunt van onze reis!

24 - 26 nov Relaxen in Alice Springs

Deze dagen hebben we echt lekker niks gedaan: uitslapen, zwembadje, lekker lezen en op de 26^e zijn we 's middags gevlogen naar Cairns: de tropische oostkust! Vanaf Cairns zakken we in 17 dagen af met onze huurauto naar Sydney en vliegen we de 14^e naar Londen en de 17^e naar Amsterdam! Tijd vliegt! Tot snel!

Adelaide - Kangeroo Island - Outback part 1 (8 - 16 nov)

7 - 16 november Adelaide - Kangaroo Island - The OUTBACK part 1

8 - 11 nov Adelaide

Ha! Daar zijn we weer! Poeh, de treinreis van Sydney naar Adelaide van 24 uur was een lange zit en niet super spectaculair. Vlak na Sydney reden we door de Blue Mountains en daarna was het vlakte! Enorme vlaktes! Dat is wel apart dat je zo lang door vlaktes kunt rijden zonder een dorpje o.i.d. tegen te komen. Wel emu's en kangeroes tegengekomen, dat wel en 1 tussenstop gemaakt in het mijnstadje Broken hill.

In Adelaide stappen we de trein uit en jeeeeeeeeeeeeetje wat warm hier!! Het is bijna 40 graden! (Sydney was rond de 20 graden). Dit is wel bijzonder voor de tijd van het jaar want het hoort hier nu eigenlijk rond de 25 graden te zijn (we hebben te maken met een hittegolf). We hebben een prima hotel in het centrum van de gezellige stad Adelaide! 3 nachtjes hotel hier! Volgende dag met de tram naar het strand! Een dolfijntje kwam nog voorbij! Daarna een dagje uitslapen en in de stad rondgelopen en ik ben hier nog 'even' naar de kapper geweest! Het was niet 'even' want het Aziatische kapstertje was heel precies en deed haar uiterste best om mijn haar in een leuke coupe te krijgen..... kostte blijkbaar veel moeite... Maar ze deed echt goed werk, ben nog nooit zo tevreden een kapsalon uitgelopen. De mensen zijn hier relax, maken graag een praatje en zijn echt trots op hun stadje (' It's better than Sydney en we're more relaxed!!') Ook hier weer heel veel (aziatische) eettentjes. De laatste avond Sushi gegeten aan de sushi train! Zit je met z'n allen aan de lopende band waar je af kan halen wat je lekker lijkt.

11 -14 nov Kangeroo Island.... geen kangeroe gezien

Vandaag hebben we ons bushcampertje opgehaald: Toyota 4 wheeldrive met zeer knusse (krappe) slaapmogelijkheid. Even later rijden we over het mooie Fleurie schiereiland via Victor Harbor naar Cape Jervis! In Victor Harber nog 2 NL leesboeken gekocht in een oud 2^e handsboekwinkeltje. We kunnen nog mee met de boot van 18.00 uur naar Kangaroo Island! Dus daar gaan we! Rond 19.00 rijden we met ons bushcampertje op het eiland en overnachten op de eerste beste camping die we tegenkomen! Slapen is krapjes in de camper en bloedheet dus vroeg weer op!

12 nov noordkust Kangeroo Island
We maken een mooie rit over het eiland naar Kingscote (enige dorp hier op het 155 km lange en 55 km brede eiland) waar we een campinglampje gekocht hebben want tis pikkiedonker op de onbeheerde campings. Daarna onze eerste stop bij Emu Bay! Fantastisch mooi wit lang strand waar je gewoon met je auto het strand op rijdt en parkeert aan zee en je handdoekje uitstalt! Echt grappig! Paar uurtjes gelegen en gezwommen en daarna rijden we - over onverharde wegen - langs de noordkust verder naar Stokesbay! Via een korte wandeling door en onder rotsblokken door kom je op een heel mooi afgelegen wit strandje met een rockpool! Wat een mooi plekje! Nog steeds ca. 38 graden! Dus ook hier even afgekoeld. Begin van de avond rijden we richting het einde van het eiland (West end) en zakken af naar het midden omdat we gelezen hebben dat hier een beheerde camping is met douches etc! Leuke camping dus gelijk maar 2 nachtjes geboekt! 's Avonds kun je hier lekker buiten zitten, niet te warm meer! Ro ging douchen en ik zit daar lekker op mn stoeltje aan de bosrand...'t werd schemerig ... en in ene komen de dieren uit het bos zetten... Schrok me werkelijk een hoedje... De wallaby's hupsen langs je heen en ook een possum heeft ons de hele avond in de gaten gehouden.... voetjes van de vloer ....

13 nov zuidkust Kangeroo Island
Vandaag verkennen we de zuidkust van het eiland: eerst naar Sealbay! Een heel strand vol met zeehonden en babyzeehondjes! Mooi. Daarna op Vivionne beach gelegen! De zuidkust is een stuk grilliger en het water is ruig! Op het eind van de dag Flinders Chase national park (West end) ingereden! De Remarkable Rocks bezocht en Cape du Couedic! Ontzettend mooi! Heel veel zeeleeuwen gezien en de kust is echt prachtig hier! Bij de camping nog een wandeling door het bos gemaakt om Koala's te spotten en ja hoor, we hebben er twee gezien. Het lijken net knuffel teddyberen die in de boom gezet zijn! We hebben mooie foto's van ze!

14 nov richting Outback en geen leuk nieuws
De volgende ochtend gaan we weer met ons autotootje de boot op en varen naar het vaste land om vervolgens richting Outback te rijden. We gaan nu echt km's maken. We maken een stop in het toeristische Duitse dorpje Hahndorf en eten een lekkere bratwurst met kartoffelsalat... mmmmmm. Daarna rijden we nog een kleine 600 km door naar het noorden naar Port Augusta, het begin van de Outback! We stoppen bij een camping om daar in ons campertje te overnachten....... Maar als we onze koele auto uitkomen schrikken we een beetje van de enorme hitte! Dat wordt dus niet slapen in ons campertje, dus huren we een cabin MET AIRCO op het park! Het is 's avonds hier nog steeds rond de 40 graden!!! We kunnen nu weer even contacten met de buitenwereld en horen het slechte nieuws dat installatiebedrijf Cobben - Hekkert failliet is verklaard. Na 8 jaar het bedrijf geleid te hebben, heeft Robert het bedrijf iets meer dan 1 jaar geleden goed kunnen verkopen. Hij had er toen alle vertrouwen in dat de nieuwe eigenaar het bedrijf goed zou voortzetten. Helaas is het de nieuwe eigenaar niet gelukt om het bedrijf zo gezond te houden als de 25 jaar daarvoor! Dit is echt heel sneu! Omdat het al wat minder ging had Robert vlak voordat we op reis gingen nog een gesprek met zijn opvolger die aangaf dat hij verwachte rond oktober weer over de dip heen te zijn. Helaas niet! Triest is wel dat hij nu via de krant de schuld van het faillissement probeert af te schuiven op 1 project dat destijds nog door Robert is aangenomen..... Nou ja, gelukkig staat Robert hier boven en weten we en vele anderen met ons wel beter. Robert heeft deze dagen veel contact met het thuisfront over hoe en wat. We hopen echt het beste voor de jongens en dus op een doorstart door een goede partij! (Inmiddels bekend dat dit Morrenhof & Jansen is, dus dat lijkt prima en dat de werkzaamheden onder de naam Cobben worden voortgezet).

15 nov naar Cooper pedy
Na een rare onrustige nacht rijden we de volgende dag verder naar Cooper Pedy midden in de woestijn 500 km noordelijker. Door het nieuws is de sfeer even wat anders dan tot nu toe maar we gaan verder! En we weten dat we niets kunnen doen dan afwachten wat er o.l.v. de curator gaat gebeuren en we houden contact met het thuisfront daarover.

De weg naar Cooper pedy door de desert is heeeeeeeeeel lang en een hele aparte ervaring! Je ziet niets anders dan wisselende woestijnlandschappen en op deze ENIGE lange weg die dwars door de woestijn heen gaat kom je regelmatig enorme vrachtwagentrucks tegen (ECHT nog groter dan in de US!) en af en toe een toerist en..... we hebben onderweg 2 emu's gezien. In Cooper pedy huren we weer een cabin op een park aangezien het hier bijna 50 graden is met heel veel vliegen er gratis bij!!! Niet normaal! Buiten zijn is hier dus geen pretje! Cooper pedy is heel apart; het is een mijndorp in het grootste opaalmijngebied ter wereld. De meeste mensen leven hier van oudsher nog onder de grond! Niet zo gek met deze temperaturen! In het dorp zie je veel Aboriginals in groepjes buiten rondhangen met ..........gebreide mutsen op!!!

16 nov Oodnadatta track
De volgende ochtend hebben we een hele interessante rondleiding van een oude opaal-mijnwerker en wordt ons verteld hoe het opaal mijnen te werk gaat, hoe het ooit begonnen is en bezoeken we ondergrondse huizen en mijngrotten. Daarna rijden we een deel van de beroemde Oodnadatta outback track . Dit is echt OUTBACK! Op de onverharde weg hobbelen we gestaag met een gemiddelde van 60 km per uur voort. Na 300 km komen we in Williams Creek, een dorp met 4 inwoners en 1 oud beroemd hotel dat vol hangt met vieze stoffige visitekaartjes, BH's onderbroeken, vlaggen met afzenders erop. De eigenaar van het hotel werkte altijd voor de TV en had - zo gezegd- geen zin meer in ' gezeik en gezeur'... dus wat doe je dan; een hotel beginnen midden in de woestijn, ver weg van alles en iedereen waar alleen toeristen en truckchauffeurs komen die heeeeel erg BLIJ zijn dat ze eindelijk een stop kunnen maken na uren rijden door de hitte in de woestijn.

Na onze lunch in het Williams Creek hotel hobbelen we verder door de woestijn naar Oodnadatta (driest town of Australia). Dit aboriginaldorpje ziet er echt vies uit. Wat een zooi overal! We kunnen niet verder rijden want het volgende dorp is minstens een paar uur rijden en dan is het donker en les 1: rij nooit in het donker door de outback!. Dus we huren een kleine cabin op het enige caravanpark hier, nou ja, park kun je het echt niet noemen hoor; t'is meer een vies parkeerterrein met een paar van die hutjes er op gepleurd..... Nou ja gelukkig waren ze van binnen best schoon...

The Outback tot nu toe: een aparte ervaring (je snapt niet dat mensen hier kunnen wonen) die we niet hadden willen missen. Morgen rijden we verder naar het Red centre (hartje Outback): Alice Springs & omgeving! Tot dan!

Australie: Tasmanie & Sydney (26 okt - 7 nov)

Tasmanie / Sydney 26 okt - 7 nov

26 okt naar Tasmanie
Om 04.00 uur worden we door de shuttlebus opgepikt bij ons hostel in Christchurch en om 07.00 vliegen we naar Sydney. Hier moeten we lang wachten op het vliegveld en het inchecken duurde eeuwen voor de (binnenlandse) vlucht naar Tasmanie. Eind van de middag zijn we in Hobart, de hoofdstad in het zuiden van Tasmanie. Het zonnetje schijnt en even later rijden we langs de oostkust naar het noorden. We overnachten in Swansea en hebben daar heerlijke vis gegeten! Ze zijn hier echt van de oesters, garnalen, scallops etc. Was erg lekker.

27 okt Bicheno
Omdat het weer zo mooi is (ca 23 graden) rijden we vandaag maar een klein stukkie naar Bicheno (langs Oysterbay). We hebben een leuke studiootje aan de baai gevonden: dus we hebben lekker gerelaxed op ons terras en zelfs nog even op het strandje gelegen waar kids in uniform les kregen van hun meester. Verder is het hier nog heeeeeeeeeeeel rustig.... Weinig mensen, de paar winkeltjes en restaurantjes die er zijn, zijn vaak nog gesloten omdat het seizoen nog (net) niet begonnen is. 's Avonds een enorme herrie van de pinguins, dat wel! Ze komen elke avond op dezelfde plek hier in het donker aanwaggelen voor hun overnachting aan land.....onder onze vlonders. Ondanks de pinguins toch lekker geslapen.

28 okt Freycinet NP
Vandaag gaan we wandelen in Freycinet National Park. Maar waar zijn mn bergschoenen????? Oh neeee.... Het ging zo'n lange tijd goed ( o.k. op 1 x het fototoestel na) maar het is nu toch weer gebeurd; Jo heeft wat laten liggen....... gebeld naar ons vorige motel: 'yes, no worries, we've got that beautifull walkingshoes, don't worry we care about them...' (heel aardig in kakkie engels praten ze hier).. Dus rijden we via Swansea naar Freycinet en maken daar een mooie wandeling van 11 km via Wineglassbay en Hazardbeach vol met oesterschelpen, zeesterren en krabben. Onderweg veel wallaby's gezien. Ook met een baby in hun buidel. Ze zijn niet bang, heb er zelfs 1 geaaid.

29 okt St.Helen -Bay of fires - Scottsdale - Launceston
We rijden relax verder langs de oostkust naar het noorden, stoppen onderweg voor een drankje in Binalong Bay en iets verder bij de bay of fires. Het doet wat tropisch aan hier! Mooie witte stranden / baaien en op de achtergrond donkergroene heuvels. 't Lijkt wel een beetje op Frans Polynesie dit stukje. Het is alleen een stukkie frisser nu....Onderweg nog een binnendoor-route genomen via de Colomba falls en 35 km over een grindpad door de bossen en bergen afgelegd.....was beter gegaan met een 4 wheel drive.......‘s Avonds komen we aan in Launceston; de op 1 na grootste stad van Tassie (zo noemen ze hier het eiland).

30 okt Launceston - Deloraine - Hobart
Dagje Launceston(1804). Het is de op twee na oudste stad van Australie. 's Ochtends in het Cataract Gorge Reserve gewandeld, een stukje wildernis op 15 minuten loopafstand van het centrum van Launceston. Nog bijna op een echidna gelopen (grote egel met lange neus). `Ontbijtje gedaan op het terras van een theehuis in het park. Voor de verandering werden we dit x lastig gevallen door pauwen! Tja, die zijn een stukje groter dan eenkhoorntjes en kippen.... Dus heel relax zaten we niet. De pauw at gewoon van ons bord en vloog min of meer onze tafel op.....en heeft wat schrammetjes op Robert's been achtergelaten...Daarna nog even geshopt in Launceston en naar een jaarlijkse regionale beurs geweest in Deloraine. We dachten dat 't heel wat moest zijn gezien de reclames op TV en de borden op straat in het land... maar 't is niets vergeleken bij de Vroomshoopse ondernemersbeurs.....Eind van de middag terug gereden naar Hobart omdat iedereen en alle folders lyrisch zijn over de markt op zaterdag in Hobart op Salamanca place.

31 okt Hobart (Salamanca market) - Russel Fall's - Lake St. Clair - Strahan

Het weer is heerlijk en we lopen vanaf ons hostel door de stad naar Salamanca place. Een heel gezellig leuk plein; veel terrasjes (Ierse pubs), muziek, leuke kraampjes: kortom een leuke sfeer! Veel natuurproducten verkopen ze hier en veel spulletjes van hout en boeken. 't Zijn echte natuurfreaks hier in het land. Het eiland kent ook de eerste groene politieke partij vd wereld ' The Tasmanian greens'. Kan ook niet anders; je ziet bijna niets anders dan bomen, weilanden, moerassen, zee, kleine meertjes en bomen, weilanden, moerassen, zee en kleine meertjes en.... 40% (195.000) van de bevolking woont in Hobart en het eiland is 2,5 x zo groot als NL... Eind van de middag rijden we naar de westkust van het eiland en overnachten in Strahan. Daar wedges van de snackbar gehaald: gebakken aardappeltjes met chilisaus en zure room (zelfde als bij ons een patatje halen). Was trouwens een erg mooie route hier naar toe! Behoorlijk bergachtig hier; onderweg gestopt bij de mooiste watervallen die we gezien hebben deze reis ‘Russel Falls' en gestopt bij Lake St. Clair met uitzicht op de Cradle Mountains. Vlak voordat we in Strahan aankomen rijden we ook nog door een mijnlandschap en het mijndorpje Queenstown.

1 nov Strahan naar Richmond
Er is hier in Strahan niet super veel te doen, behalve wandelen in de natuur.... Maar daar hebben we even geen puf voor..... dus we gaan weer toeren in onze wagen en rijden een lange route via Burnie, Penguin langs de noordkust(=Bass street) van Tasmanie. Straat Bass is de scheiding tussen Tasmanie en het vaste land (300 km breed). We zakken door het midden weer af naar het zuiden via de Highlands / Great Lake richting Hobart en hebben voor drie nachten een cottage gehuurd in het oude dorpje Richmond net boven Hobart. Dit was het eerste gebied dat werd toegewezen aan de kolonisten uit Engeland die hier een boerderij mochten beginnen. Hier staan een aantal oudste bouwwerken van Australie o.a. de brug uit 1823 gebouwd door gevangenen. Onze cottage is ook 1 van die oudste gebouwen (1835); wij 'wonen' in oude stal achter de cottage met openhaardje, aparte keuken en boven een heerlijke slaap- en badkamer. Lekker ouderwets (engels)gezellig ingericht (bloemetjes, beertjes, kleedjes en veel prullaria)! 's Avonds verderop hier een hapje gegeten en nog aan de praat met locals... aardige mensen hier (1 tje kwam oorspronkelijk uit NL)! Maakte nog de blunder door hen te zeggen dat we - nadat we Tasmanie hadden bezocht - naar Australie gingen....... Ze kwamen niet meer bij.....en ze waarschuwden ons voor het rijden door de Outback on the mainland: niet in het donker rijden daar ivm met de dieren!

2 nov Porth Arthur (op Tasman schiereiland)
Dit is de toeristische trekpleister van Tasmanie. Porth Arthur werd in 1830 gesticht als strafkolonie. Hier werden dieven en misdadigers vanaf het vaste land en Engeland naar toe getransporteerd (tot 1877 (12.000 gevangenen). Het was het strengste instituut in het Britse rijk. Het is een enorm terrein met naast de gevangenis ook een ziekenhuis, kerk, huisjes etc. Hierna nog even over het schiereiland gereden in de hoop nu echt de Tasmanian devil te spotten want die moeten hier veel op het schiereiland zitten....Helaas het is gebleven bij het plaatje van de devil op het waarschuwingsbord langs de weg.... Nog gestopt bij ‘devils kitchen' (enorme hoge rotskliffen). 's Avonds lekker pasta gekookt in onze cottage, een filmpje gehuurd en weer eens een flesje wijn gekocht. We hadden ons goed aan ons voornemen gehouden om niet meer elke dag wijn te drinken, dus vanavond mocht het wel weer een x-tje. We nemen een slok.....brrrrrrr wat vies!! Blijkt 't alcoholvrije Merlot te zijn! Echt smerig en zeker jammer! Volgende dag zagen we dat ze in deze supermarkt (onze buurtsuper) geen alcohol mogen verkopen.....

3 nov luierdag in de Richmondcottage

Het is wat regenachtig en het waait enorm! We wilden eerst nog naar Bruny Island gaan maar toch maar niet. We gaan een lekker dagje niksen. Weer een filmpje gehuurd, even door het dorpje gelopen, bankhangen, reisverslagje bijwerken (nog niet op Internet, want we hebben in dit dorp geen enkele verbinding). De Melbourne cup is veeeeeeeeeeeeeeel op tv en radio! Iedereen is er druk mee en........... wie heeft er gewonnen? Niet ‘Alcopop' maar ‘Shocking'!!! Dat was ook wel shocking want volgens mij hadden de meesten hun geld gezet op het paard Alcopop! Echt het hele land is er druk mee met deze jaarlijkse renwedstrijden en er gaat een heleboel geld in om: het wedden op uitslagen van sportwedstrijden is sowiezo een favoriete en min of meer een nationale hobby. Morgen vliegen we naar Sydney!! Daar begint onze laatste rondtrip van 6 weken.

Tasmanie was mooi; mooie natuur! Geen spectaculaire natuurvariaties zoals op het zuidereiland van NZ en Amerika (maar misschien zijn we inmiddels te verwend..... ) maar wel lekker lenteweer (we hadden geluk want het kan hier net als in NZ behoorlijk wisselen), leuke mensen hier en een relaxte sfeer (in de dorpen veel van die oude hippe-achtige figuren, op uiterlijk wordt niet echt gelet en ze praten bekakt en zeeeeeeeeeer vriendelijk engels en zijn heel behulpzaam.

4 - 7 nov Sydney!!

's Ochtends op het vliegveld in Hobart (Tasmanie): Ik zag die man achter de balie op het vliegveld en zei tegen Robert ' die zou wel eens moeilijk kunnen gaan doen over het gewicht van onze koffers.' En ja hoor, voor de EERSTE keer moeten we op vliegveld Hobart 260 AUD dollar betalen omdat we te veel gewicht hebben! O.k we mogen e.e.a. omgooien dus uiteindelijk wordt het 60 AUD. Dit betekent dus dat we AL die andere keren geluk hebben gehad. Na anderhalf uur vliegen zijn we in Sydney! We kopen een Red Zone travelpass en kunnen zo het hele centrum per bus, metro en ferrie verkennen!Dat gaat echt heel makkelijk hier. Eerst naar ons hotel! Dat ligt super, vlak aan de haven / Opera house en in de populaire wijk The Rocks! Sydney is echt een hele mooie stad!! Echt wel 1 van de hoogtepunten van onze reis! En eindelijk weer eens wat anders dan bergen, bomen en meertjes. Leuke winkeltjes en heeeeeeeel veel restaurantjes en terrasjes aan de haven: van super trendy tot de gezellige engelse pubs... Wat we gedaan hebben:

• Met de ferrie naar Darling Harbour!! (het mooiste en gezelligste stukje haven / vooral 's avonds!!)
• Chinatown (heerlijk gegeten)
• Dagje shoppen: enorme warenhuizen hier! (alleen maar glitter and glamourjurken en pumps voor Kerstfeest in de zomer!) 's Avonds in de restaurantjes en loungeclubs loopt iedereen er bij alsof ze op een galafeest zijn! Iedereen op hoge hakken en feestjurkjes aan en de mannen netjes in pak! Mooi om te zien.
• The Operahouse
• Victoriabuilding shopping centre / Paddington Market / Kings Cross (gezellige volksbuurt)

Vandaag 7 nov met de trein naar Adelaide

We hebben net op het treinstation onze twee (handbagage) koffertjes met ZOMERKLEDING ingecheckt voor onze Pacific treinreis naar Adelaide van 24 uur lang. Onze 2 grote koffers hebben we in het hotel laten staan en die halen we dan 19 dec weer op! Dus das mooi geregeld! We hebben nog genoeg tijd voordat we vetrekken; dus mooi even tijd om ons weblogje bij te werken in een internet Lounge cafe! Er staan hier zo'n 100 PC om ons heen en bijna allemaal bezet !

Groetjes en tot snel! En nog bedankt voor de leuke mailtjes via Hotmail en ons weblog! Ook erg leuk om van jullie te horen hoe het gaat in NL!

Nieuw Zeeland - Zuidereiland (9 okt t/m 25 okt)

9 -11 okt De overtocht naar zuidereiland en Abel Tasman Nationaal Park

Daar staan we dan 's morgensvroeg om 07.00 uur in de haven van Wellington! Wederom koud, veeeeeeeeeeel wind en regenachtig! De boot vertrekt om 08.00 maar bij aankomst horen we meteen al dat dit later gaat worden ivm de storm.... Klinkt goed! Uiteindelijk vertrekken we om 11.30 uur! De boottocht duurde 3 en half uur en de eerste 2 uren waren niet relax! Wat een deining. Robert zat wel relax film te kijken en bij mij brak het zweet en de rillingen uit van de misselijkheid en ik was niet de enige... Gelukkig waren we net op tijd op rustig water; we varen door de Malborough Sounds het laatste stuk, echt heel mooi tussen de bergen door en het weer is ineens mooi hier; dus op het dek! Vanaf Picton rijden we richting de westkust via Nelson en blijven 2 nachten in een motel in Motueka aan de rand van het Nationaal park Abel Tasman! 's Ochtends lekker ontbijtje ‘in het zonnetje op ons balkonnetje' en daarna gaan we een dag wandelen in het Abel Tasmanpark; ' een deel van de'Abel Tasman coastal track' ! We wandelen vanaf Marahau naar de Ancorache bay. Eigenlijk moesten we 1 baai verder naar Torrent bay, maar we hadden verkeerd gegokt bij de splitsing, d.w.z. we hadden verwacht dat het laag tij zou zijn maar nee. De hoogtij route naar Torrent bay redden we nu niet meer omdat we de watertaxi terug naar Marahau wel moeten halen! We hebben 14 km gewandeld over een mooi pad boven langs de kust en af en toe zakken we even af naar een prachtige baai met goudkleurig strand! Echt heel mooi en rustig hier!

12 -13 okt Golden bay
Vandaag rijden we verder richting het noord-west; Golden bay! De route er naar toe is echt prachtig; bergen, zon, wijnvelden, sneeuwtopjes in de verte! We stoppen in Collingwood bij de bakery voor.......en rijden door naar Wharariki beach(Cape Farewell) om daar te gaan paardrijden over het strand. Het is Robert z'n favoriete bezigheid niet maar vooruit.....Helaas door hoogtij gaan we het niet meer redden. De vrouw raadt ons aan wel snel (voordat het echt hoogtij is) naar het strand te gaan want dat is volgens haar echt helemaal het einde! Via een grindpad rijden we die kant op en gaan aan de wandel: eerst door bergachtige grasvelden met schapen (met trapjes over de hekjes) en dan door de duinen, bosjes en langs een rivier en ja hoor; aan de rivier liggen twee zeehonden te zonnebaden! Echt zo mooi enn dan verder het strand op! Wauw! Echt heel erg mooi; de wind is zo sterk dat het lopen zelfs lastig is; muts en bril op, mond dicht want je wordt hier echt gezandstraald!! ( 1 lach en je tanden zitten onder het zand). Maar dit was zeker een hoogtepunt van Nieuw Zeeland! Daarna hebben we nog even gewandeld op de Farewel split en zijn we onderweg terug nog gestopt bij de PuPu Springs (schoonste water v/d wereld; bij het meertje zie je allemaal water omhoog borrelen). We overnachten in Takaka en zitten 's avonds aan de Kumura & Pumpkinsoep (soort van aardappel-pompoensoep) ! Kumura en pumpkin eten ze hier veel en avocado's!! (Avocado drive thru hebben we ook een paar keer gezien; grappig!)

13 - 15 okt Greymouth: sfeervol hostel en veel regen

Vandaag rijden we via de 6 naar de westkust en eenmaal aan de kust stoppen we vaak om even te genieten van de mooie ruige westkust. Ook bezoeken we de beroemde Pancake-rotsen in Punakaiki en daarna rijden we door naar de stad Greymouth. We komen terecht in een hostel ' Global Village', een heel sfeervol hostel; gezellige woonkamer met haard, TV loungekamer etc etc! Echt toppie! We pakken de fietsen (en verplicht helmpjes op!!) om bij New World (DE supermarkt van NZ) boodschappen te doen zodat we lekker in ons hostel kunnen gaan kokkerellen en eten! Zo vaak zie je hier niet echt gezellige sfeervolle gelegenheden; dus daar moeten we gebruik van maken! De volgende dag regen, regen, regen NON-stop! Dus we blijven een lekker dagje in het hostel hangen.

15 -17 okt De gletsjers, Gillespies, veel meren en Kinloch

Vandaag rijden we langs de westkust verder naar beneden naar de gletsjers Frans Joseph en Fox Glacier; we zouden eerst gaan klimmen op de Fox glacier met van die spikes onder maar dat doen we toch maar niet ivm de zware bewolking en het feit dat je er zo ook makkelijk naar toe kunt lopen. Dit zijn de laagste gletsjers van de wereld en vlak bij zee. Bij Frans Joseph hebben we gewandeld en Fox glacier 20 km verderop zat nog helemaal in de wolken; dus hebben we een afslagje (grindpad) genomen naar het strand (Gillespies), een halfuurtje grindpad rijden en ineens een strak blauwe lucht! Dit is echt in the middle of nowhere; we lopen door de duinen en de schapen rennen hier voor ons weg en dan komen we op het strand dat vol ligt met stukken oude boomstammen, heel apart! Er is niemand behalve de zandvliegjes die ons bijten! Als we later teruglopen over het strand en door de duinen zien we ineens de enorme bergen met sneeuw! De heenweg zaten die nog in de wolken! Dat is wel heel bijzonder als je op het strand loopt en de bergen met sneeuw zo dicht bij je ziet. We rijden door naar Haast waar we weer slapen in een BBH Hostel! (ons BBH gidsje is inmiddels ‘heilig' geworden)...

Vanaf Haast rijden we via de 6 het binnenland in; het is een bewolkte koude dag en we rijden door de bergen, komen langs heel veel mooie meren (o.a.Lake Wanaka, Haweka). Er zijn in deze regio ook veel skigebieden maar die zijn net gesloten. We rijden via Cromwell een oud mijnstadje..... Volgens ons boekje een historische dorp met een mooie wandelroute; de route viel een beetje tegen op 1 klein straatje na.... Daarna rijden we naar Arrowtown; dit is een mooi en vooral deftig dorpje vlakbij Queenstown! We rijden verder door het mooi gelegen Queenstown (een gezellige moderne wintersport stad in de bergen aan het enorme grote meer Wakatipu) via Glenorchy en dan verder over een grindpad naar de mooie Kinloch-lodge. Deze lodge staat aan de rand van het enorme meer ‘Lake Wakatipu ‘ in the middle of nowhere.... Het regent enorm en ook de volgende dag als we wakker worden zien we geen berg en water meer ivm de wolken en regen. En dit schijnt echt 1 van de mooiste plekjes te zijn, Ook zijn hier filmopnames gemaakt voor Lord of the Rings. We hadden hier mooi kunnen wandelen maar we besluiten nu verder te reizen naar het zuidwesten; naar de Fjorden van Nieuw Zeeland.

17 - 19 okt het fjordengebied (Zuid west)
We hebben weer een gezellig BBH hostel gevonden op een hertenboerdij (die zie je hier ook veel) op een heuvel met prachtig uitzicht en met iopen haardvuur en een lieve grote hond. Het ligt tussen de plaatsen Te Anau en Manapouri. Ivm het weer brengen we de rest van de dag in het hostel door(poolen, lezen en kokkerellen) en in ons eigen hostel-chaletje op het terrein. De volgende dag rijden we via de Milford road naar Milford Sound. De Milford road is al spectaculair; enorme bergen, rivieren en veel sneeuw. Je wordt ook voortdurend gewaarschuwd voor lawines en mag onderweg niet stoppen (' non stopping avalanches area'). Er zijn een paar punten waar je wel mag stoppen; dat doen we: er vliegen en lopen hier enge agressieve vogels (Kea); een soort van papagaai-vogel die gewoon je auto in wil!!! Ik hou er niet van en pas als de vogel op een aardig afstandje is durf ik weer de auto in te stappen. Eindpunt van de weg: Milford Sound (fjorden) in een prachtige blauwe lucht! Hier vandaan varen veel boten door de Milford Sound. Dit is het enige fjord waar je zelf met de auto naar toe kan rijden. Wij hebben voor morgen een boottocht geboekt door de Doubtfull sound, we hopen dat we dan net zo lekker weer hebben! Terugweg op de Milfordroad stoppen we wij The Chasm; een indrukwekkende en raar gevormde rots door het water van de rivier de Cleddau.... Bij aankomst heerste er een raar sfeertje op de parkeerplaats, mensen stonden te wachten en te kijken. Er kwam een man naar ons toe die zei dat je het pad naar de rots nog niet in moest gaan omdat daar iemand lag die net een hartaanval had gehad.... Heel naar. We hebben daar nog een tijdje staan praten met mensen uit Australie. Ondertussen landde de helicopter op de parkeerplaats tussen onze auto's (knap op zo'n klein stukje)en werd de vrouw - die helaas was overleden - weggebracht. Dit alles gaf wel een nare smaak op de rest van de dag...

We hebben de dag toch afgesloten met een behoorlijk wandeling 'Key Summit' (aanrader van het meisje uit het hostel). Zo, wat een steile klim!!!! Robert was niet zo fit dus het laatste stuk ben ik alleen naar de top gegaan! Hier was het wel supermooi; alpenweiden met meertjes en uitzicht op Hollyford, Greenstone en Eglinton Valley. 's Avonds een lekkere curry gemaakt in de gezamenlijke keuken van ons hostel.

We staan vandaag vroeg op want we worden om 09.00 opgehaald voor onze boottrip van 8 uur lang over de Doubtfull Sound. Het regent hard en we varen vanaf Manapouri eerst over het enorme meer naar West-arm en nemen daar een kijkje bij het Underground Power station (waterkrachtcentrale ca. 200 meter onder de grond; bij de bouw zijn 16 mensen om het leven gekomen). Daarna verder met de bus over de Wilmot pass (deze weg kun je dus alleen bereiken na een boottocht van 45 minuten over het meer) naar het begin van de Doubtfull Sound. Hier gaan we aan boord om tussen de fjorden door te varen. Het weer zit echt niet mee! Wat een wolken en regen waardoor je bijna geen enkel fjord ziet..... we varen tot het begin van de Abel Tasman zee en dan weer terug. Gelukkig klaart het dan wat op! (het regen hier in de fjorden trouwens meer dan 200 dagen per jaar). Al met al een leuke dag maar als het helder was geweest was het zeker weten nog veel indrukwekkender geweest. Alhoewel dit wel iets spookachtigs had.....

19 - 22 okt Catlins (zuidkust) en Dunedin

We zijn om 18.00 terug en rijden dan nog een paar uurtjes verder naar de zuidkust en slapen in Riverton. De dorpjes waar we nu door heen rijden zijn armzalig en verlaten; oude houten huizen, veel leegstaande panden / oude winkeltjes. Riverton - in de folders omschreven als DE kustplaats van het zuiden - is al net zo armzalig maar dan met wat meer winkeltjes... We vragen ons af of dit nu zo enorm achteruit is gegaan de laatste jaren of dat dit 'normaal' is.... We denken het laatste. We slapen hier in een oud groot hotel boven een cafe; we zijn de enige gasten en de eigenaar verlaat op een gegeven moment ook het pand en wenst ons een goede nacht..... zijn we dan in ons eentje in dit enorme pand.... een typisch verblijf.

De volgende ochtend rijden we langs de zuidkust verder naar Catlins. Onderweg ontbijten we in Invercargill (leuk stadje) en rijden we nog naar Bluff (de oudste Europese nedezetting in Nieuw Zeeland op het meest zuidelijke puntje). Daarna rijden we echt het gebied 'de Catlins ' binnen voor een mooie autoroute door de groene en heuvelachtige kustweides met.......schapen. De eerste stop maken we bij Waipapa point. We lopen hier naar het strand en zien in de verte een zeeleeuw liggen!!! We lopen die kant op bovenlangs de duinen en staan er nu heel vlak bij! We klappen en hij gaat bewegen; dus we hebben mooie foto's kunnen maken en er was verder niemand! Eind van de middag zijn we nog gestopt bij een baai (Nugget point) waar pinguins aan land schijnen te komen. We hebben er in de verte twee gezien en we stoppen nog bij de mooie Purakaunui waterval. Onderweg weer een heerlijke chocolate brownie gegeten!! Ze hebben hier overheerlijke brownies, scones en muffins en pie in alle soorten en maten..... niet goed voor de lijn....maar wat lekker! We rijden 's avonds door naar Dunedin, een stad aan de oostkust en komen daar in het donker aan; dus even zoeken naar een slaapplek. De volgende dag een beetje door de stad gelopen, filmpje geweest en uit eten... het is frisjes en we zitten een beetje in een dipje.....kortom een beetje chagrijnig.... Shoppen hier is echt niet leuk; de kleren zijn vreselijk en leuke souvenirs vind je ook niet....

22 okt van Dunedin naar Oamaru
De volgende regenachtige ochtend ontbijten we weer in het cafe verder op! Het werkt hier zo: je loopt langs de vitrine met daarin de overheerlijke muffins, broodjes en een bord met 10 soorten verse koffie, thee etc., Na je bestelling krijg je een standaard met nummer er op mee voor op tafel en mag je een plekje zoeken en dan wordt je bediend. We hebben uren in het cafe gezeten en rijden dan via oostkust verder naar het noorden naar Oamaru, bekend om de pinguinkolonie. We dachten de pinguins zelf wel tekunnen zienmaar dat werkte anders. Via het Visitors center kun je een plaatsje op de tribune boeken voor 's avonds als er om 20.15 ca. 200 blauwe pinguins aan land komen.... Dat vinden we wat minder; dus we kunnen nu ook zelf gaan wandelen en we mogen onder begeleiding ook even in nesten kijken met jongen! Bij de wandeling geen pinguins gezien maar wel een mooie zeeleeuw die lag te slapen op de rotsblokken. Wij zelf slapen in eenBED in een hostel in Oamaru! Dit is trouwens een heel sfeervol oud stadje met enorme mooie oude gebouwen van wit kalksteen ! Heel apart dat hier 1 dorp is dat er zo uit ziet terwijl je in andere dorpen bijna alleen maar houten huizen ziet.

23 okt Lake Tekapo
De volgende dag schijnt het zonnetje; strak blauwe lucht en ca. 15 graden! Das mooi! We zitten te twijfelen of we nu rechtstreeks naar Christchurch (eindpunt) rijden of via Lake Tekapo (het binnenland). Gelukkig hebben we de laatste optie gekozen want dit was echt 1 van de mooie routes die we gereden hebben; mooi weer, heel veel mooie meren (lake Benmore, Pukaki etc.), hoge bergen met sneeuw aan het meer en Mount Cook in de verte (3800 mtr). We gaan lekker een middagje aan het meer Tekapo liggen in de zon (wel met dikke trui en lange broek hoor!) en hebben 's avonds een lekker bord spaghetti Bolognese klaargemaakt met wederom een fles lekkere rode wijn. Ze zijn hier zeker wel van de wijn en de Nieuw Zeelandse wijnen smaken erg lekker!

24 okt naar onze eindbestemming van Nieuw Zeeland: Christchurch

Vandaag rijden we door naar Christchurch onze eindbestemming in NZ. We hebben de auto ingeleverd en zijn met de bus terug gegaan naar het centrum: Cathedral Square en we hebben lekker in het zonnetje op het terras gezeten. We zitten weer in een leuk hostel met eigen badkamer in het centrum van Christchurch. Robert is vanavond naar het casino met de bus en ik blijf lekker op de kamer om ons reisverslag van afgelopen 17 dagen te maken. Dat is best een karweitje als je 17 dagen niets hebt bijgehouden. Dus de kaartjes er weer bij, foto's selecteren (jeeeeeetje wat hebben we weel foto's gemaakt). Het is nu zondagochtend de 25^e en nog even het verslag afronden en dan zien dat ik het weer gedownload krijg op ons weblog. Robert heeft gisteravond 150 NZ dollar gewonnen (ca. EUR 75). Altijd goed! Vanmiddag nog even de stad in! Het is Labourdayweekend (morgen 26 okt is het labourday) en dan vliegen we morgenvroeg rond 07.00 via Sydney naar Hobart (Tasmanie!) Tot dan!

Nieuw Zeeland - Noordereiland ( 26 sept - 9 okt)

26 sept / 27 sept van Tahiti naar Nieuw Zeeland: Auckland (Noorder eiland)

We vliegen om 07.00 uur en na 5 en half uurtjes vliegen landen we om 12.30 uur in Auckland. Het is hier nu 11.30 uur maar dan al wel 27 september! Dus de 26^e sept hebben we dit jaar zo goed als overgeslagen. We gaan met de shuttle naar het verhuurbedrijf en even later stappen we in onze Golden car. Een goudkleurige ford mondeo met het stuur aan de 'verkeerde' kant........ Overal waar je komt zie je folders folders en nog eens folders voor backpackers; dus genoeg info over wegen, de stad en overnachtingsmogelijkheden; we rijden (links!!) naar het centrum van Auckland, naar een backpackershostel en huren daar voor 2 nachtjes een kamer. Vanaf hier kunnen we naar het centrum en de haven lopen. Het is frisjes (zo'n 17 graden) maar gelukkig schijnt het zonnetje (nog) wel. De winter is net afgelopen! Eind vd middag lopen we langs het Civictheater en zien dat Mama Mia de musical vanavond speelt en er zijn nog kaartjes voor een heel leuk prijsje! Nadat we in een Foodcourt Vietnamees hebben gegeten zitten we in het mooie theater; echt heel erg mooi van binnen en Mama Mia was ook heel erg leuk en swingend! (later op tv zagen we nog een documentaire over de hoofdrolspeelster met haar kids).

28 sept Auckland verkennen

We kopen een dagkaartje voor de 'Linkbus ' en rijden zo'n beetje door alle wijken in en rond central Auckland; onze eerste stop Victoria Street Market; een oude fabriek met winkeltjes, daarna de wijk Parnell: leuke wijk is dit en New market (shopping center) rijden we door. De stad heb je snel gezien; het is wel heel uitgestrekt met overal woonwijken en veel parken maar niet echt een leuk centrum, behalve Queenstreet met vlak daarbij de city sky tower. 's Middags een eindje toeren in onze Mondeo naar Mission bay en park Eden. ' s Avonds lekker bij de thai gegeten, overal zie je hier overigens (ongezellige) aziatische eettentjes en ook heeeeeeeel veel aziaten (studenten?) lopen hier in de stad.

29 sept - 2 okt Paihia (Bay of Islands- noord - oost)

De volgende dag rijden we via de 1 naar het noorden; het weer wordt steeds minder en het regent.... Jammer! We lunchen in Mangawhai en rijden door naar Paihia bij de Bay of Islands. Hier huren we voor drie nachtjes een klein schattig appartementje. Eindelijk een bank(je), tv, keukentje.... Dat is dan ook wel weer even lekker. Koken, wasjes draaien en dat soort dingen zijn we dan ook voornamelijk druk mee geweest hier. Ook hebben we - nadat de Tsunami ('The Shockwave-warning!!') waarschuwing was ingetrokken - een dag gezeild met 8 anderen op een catamaran door de Bay of Islands. (De tsunami op Samoa is hier echt hot news, op het vliegveld in Auckland worden slachtoffers opgevangen en er gaan ook veel hulptroepen (Kiwi's) vanaf hier naar Samoa).

Helaas hebben we tijdens onze zeiltocht geen dolfijnen gezien, maar het was weer lekker frisjes en vooral mooie uitzichten, we hebben nog een leuke wandeling op een eiland gemaakt waarvoor we aan anker zijn gegaan voor de lunch. Ook zijn we vanaf Paihia nog een middag naar Kerikeri geweest, naar een oud Maori dorp; Rewa. Die plaatsnamen hier trouwens zijn echt moeilijk te onthouden... wat dacht je van; Kawakawa, Kohukohu, Matakohe en ga zo maar door..... Dit is 'Maorisch', een heel raar taaltje.

3 okt Cape Reinga

Vandaag rijden we naar het noordelijkste puntje; Cape Reinga; hier komen de Tasman sea en de South Pacific ocean bij elkaar. De zon schijnt, het is mooi en het landschap onderweg ook; heel veel heuvels, veel groen en vooral heel veel schapen met lammetjes en koeien die op de hellingen druk aan het grazen zijn. Vanaf Cape Reinga zijn we weer terug gereden (paar keer in de slib geraakt op het grind bergafwaarts.....) richting Auckland en hebben we 's avonds in Whangarei in een motel geslapen. Robert is in Amerika de chauffeur geweest en hier in Nieuw Zeeland ben ik dat. In het begin een beetje wennen dat links rijden maar het went snel; slechts 1 x tot nu toe verkeerd de rotonde opgereden...

4 okt naar schiereiland Coromandel

De volgende ochtend - nadat we de Whangarei falls hebben bekeken - zijn we doorgereden naar het schiereiland Coromandel (ten oosten van Auckland). Het is hier draaien door de bergen en voorzichtig rijden met de hevige regen.... Onderweg stoppen we bij een heel mooi idyllisch theehuis met een grote tuin met sinaasappelbomen en nog veel meer fruitbomen! Hebben heerlijke peer-ginger taart genomen en we hebben nog even gezellig bij de ezels gestaan. Die hebben we in Nieuw zeeland nog niet gezien. Daarna rijden we door naar Hot water beach. Gelukkig is het dan even droog en trekken we onze slippers aan om het water te voelen; het is inderdaad een stuk warmer door de vulkaan hier in de zee. Daarna op zoek naar een slaapplek wat niet echt wil vlotten... het is al donker, het regent.....Uiteindelijk belanden we in een hostel boven een cafe in Waihi (oostkust - Bay of Plenty). Het cafe is vol gezet met stoelen en banken omdat er vanavond een hele belangrijke boxwedstrijd plaatsvindt... Tuurlijk gaan wij ook kijken; het cafe zit inmiddels vol met allemaal stoere locals en de wedstrijd duurt maar liefst 5 minuten totdat de held Tua zijn tegenstander knock out heeft geslagen (mijn oude buurman in het cafe had het al voorspeld). De buurman verteld ons over het boxen (hij zelf was ooit bijna prof....) en Nieuw Zeeland en geeft ons nog wat tips. Wat de steden betreft vond hij Wellington en Napier een echte aanrader en Auckland vond ie maar niets. Hij vertelde ook dat de Nieuw Zeelanders een hekel hebben aan Aucklanders en ze noemen hen ' Java's'. Heb even niet meer onthouden waar het voor stond maar positief was het iig niet.

5 en 6 okt Rotorua ( centrum van het Noordereiland)
We rijden vandaag naar Rotorua, een stadje midden in het vulkanische landschap. Onderweg zie je overal dampen / stoom van gassen uit de aarde, heel apart. We slapen in een YHA hostel in het centrum. Het is hier nog veel kouder (ca. 5 graden)!!! en het regent heeeeeeeeeeeeeeel hard. Daar worden we niet echt vrolijk van.... Ik heb een blits...regenjasje gekocht en voor vanavond hebben we een cultureel 'Maori uitje' geboekt in Te Puia, 5 minuutjes rijden hier vandaan. We worden ontvangen en krijgen uitleg over de maori-cultuur en haar rituelen, dan komen we in een gebouw waar voor ons wordt opgetreden (zang, dans en muziek door mannen en vrouwen in vreemde kostuumpjes). Samen met drie andere dames moest ik natuurlijk ook het podium op om de ....... te leren. Daarna kregen we Hangi (vlees en groente dat onder de grond met hete stenen wordt klaargestoomd). Het eten was lekker! Daarna nog langs de geiser in een treintje maar die ging op dat moment geen water spuiten.

De volgende dag nog steeds regen; we rijden naar Waimangu bij de berg Tarawera (slapende vulkaan); een vulkanisch gebied waardoor je kunt wandelen. We hebben bijna twee uur gewandeld en het was echt heel apart om te zien; de Inferno en de Echokrater, modderpoelen en de Waimangu geiser (was de grootste geiser ter wereld en tussen 1900 en 1904 actief, kwam om de 36 uur tot uitbarsting; 400 mtr hoog waarbij zand, stenen en modder in de lucht werden geworpen). Hier staat vlak bij een groot wit kruis omdat er destijds vier toeristen zijn omgekomen bij de uitbarsting . Het is heel bijzonder hier te wandelen; je hoort hier op allerlei plekken rare borrelende geluiden en het lijkt net alsof het water in het Frying pan meer kookt.

S Middags gaan we naar de Polynesian Spa in Rotorua; hier hebben we lekker buiten in de regen in de warmwaterbronnen (in het vulkanisch landschap) gezeten. Schijnt ook goed voor de huid te zijn.... Dat hebben we geweten; we hebben beiden nog nooit zo'n droge huid gehad de volgende dagen... Maar het was er heerlijk om in op te warmen!!

7 /8 okt naar Napier...............
We wilden vandaag doorreizen naar Napier; een mooie art-deco stad aan de oostkust verder naar het zuiden. Vlak na Taupo komen we tot de ontdekking dat de 5 is afgesloten. We vragen hoe dit kan; blijkt dat door hevige sneeuwstormen, in het gebergte waar de je door moet, er driehonderd mensen met hun auto's sinds gisteren vastzitten en nu geholpen worden om weg te komen.....het zou nog een kleine 2 uur rijden zijn en het alternatief is 8 uur rijden via een andere weg. We besluiten om Napier over te slaan.... Wel jammer want daar is het rond de 19 graden en zon..... en het schijnt een hele leuke stad te zijn! We moeten nu zo langzamerhand ook wel richting zuider-eiland gaan dus besluiten we om naar Wellington te rijden. We rijden op de 1 via Turangi richting Okahune. Onderweg ontdekken we dat we langs een skigebied komen en we besluiten daar eens een kijkje te nemen in Whakapapa village (skidorp). In verband met de enorme wind en het lawinegevaar is vandaag een klein gedeelte van het skigebied geopend maar de voorspellingen voor morgen zijn goed. Dus we gaan op zoek naar een verblijf hier om morgen een dagje te gaan skien!! Er staat hier een fantastisch mooi kasteel vlakbij waar je kunt overnachten! We besluiten 2 nachtjes te boeken hier! Wauw! De volgende dag was het weer goed; strak blauwe lucht en bijna het hele skigebied is nu weer open. Het weer is hier echt heel typisch en zo veranderlijk.... Maar de omstandigheden nu (sneeuwstormen etc. in de lente waren wel erg extreem hoorden we). We huren een broek en ski's en we hebben een lekker dagje geskied! Boven waaide het wel heel erg hard en was het best koud in de lift en in onze regenjasjes maar toch prima te doen en aan het eind van de dag hadden we onze gezichten behoorlijk rood van de zon!

9 okt naar Wellington

Vandaag een lange rijdag naar Wellington; we zijn door het nationaal park via Wanganui (westkust) - Bulls - Levin - Waikanae -Porirua hier naar toe gereden. Onderweg door best veel dorpen gekomen en door heel mooi landschap met veel kleuren groen en bomen in de bloei en wederom weer heel veel schapen en lammetjes. Sommige dorpen zijn behoorlijk uitgestorven en heel veel dorpen doen ons ook wel denken aan Silverton in Amerika: Western! In Levin hebben we bij een computerspeciaalzaak ons computerprobleem opgelost en onszelf getrakteerd op een heerlijke koek bij de bakery! In Wellington hebben we weer voor 2 nachtjes een YHA hostel geboekt in het centrum. Het is echt een hele mooie stad Wellington (inderdaad veel mooier dan Aukland), alleen het weer is nu bar en bar slecht; alleen maar regen! Ontzettend veel theaters hier, mooie victoriaanse gebouwen afgewisseld met moderne hoge kantoorgebouwen, heel veel GEZELLIGE eettentjes, cafés en op vallend veel banken... Vandaag in de regen naar het Te Papa museum gelopen; een heel modern interactief groot museum over het ontstaan en de ontwikkeling van Nieuw Zeeland: over de dieren, de vulkanen, aardbevingen, Maori etc. Daarna geshopt (lente-kleren niet mooi hier!) en ons opgewarmd voor de haard in een Ierse pub, toen nog gepoold en naar de bios geweest (An Education). Het regent nog steeds en we hopen nu echt op mooi weer op het zuidereiland.... Al is het daar normaal gesproken nu nog kouder dan hier.....Morgen om 08.00 gaat de boot naar Pixton, zuidereiland! Tot dan!

Frans Polynesie - Tahiti - Huahine - Bora bora

15 sept op naar Frans Polynesie (Tahiti - Huahine - Bora Bora)

En nu zitten we op het vliegveld te wachten; over een half uur vertrekt ons vliegtuig naar Tahiti. Het is 8,5 uur vliegen. Het tijdsverschil is 12 uur met NL en 3 uur met Amerika.In het vliegtuig (Tahiti air) krijgen alle dames al een bloem om achter je oor te steken. Er werken bijna alleen maar stewards in gezellige hawaiibloesjes in het vliegtuig en het is een prima vlucht. We landden rond 18.30 uur lokale tijd in Papeete, hoofdstad Tahiti, en het is al donker! We worden op het vliegveld(je) ontvangen met een bloemenkrans en we worden opgewacht door hostessen. Kort daarna zijn we al afgezet voor ons hotel. Erg mooi hotel (Manava suite resort) aan het water. Wenemen BBQ- snackje nemen op straat (erg lekker) en daarna op tijd naar bed.

16 sept van Tahiti naar Huahine
Om 06.00 al weer op om te vliegen naar het eiland Huahine. We moeten nog even wennen aan het geld ( 1 euro is 190 tahitiaanse franc). We landen op het eiland Huahine op een klein vliegveldje met 1 landingsbaan en een piepklein gebouwtje., ongeveer net zo groot als de gemiddelde toiletgebouwen op Schiphol). Met een busje worden we door ons hotel gehaald en om 10.15 zijn we op plaats van bestemming; Hotel Relais Mahana. Ziet er erg mooi uit allemaal: van die mooie bungalootjes met rieten dakjes aan zee en in de prachtige tuin. Er staan er zo'n 20 dus lekker kleinschalig. Wij hebben een leuke Garden bungalow, maar kunnen ook de zee zien (30 meter). Het strand is echt prachtig, het water helder en alles erom heen is groen met heel veel palmbomen en allerlei andere mooie bomen en struiken met de mooiste bloemen.. Op 'ons erf' lopen ook veel kippen en hanen en kuikentjes... Eentje heeft er tijdens onze lunch in Roberts voet gepikt... is weer eens wat anders dan lastig gevallen worden door eenkhoorntjes.... kortom de kippen lunchen hier graag met je mee.

16 sept - 21 sept .............

We zijn heeeeeeeeeeeel erg druk met relaxen...... 's ochtens naar het ontbijtbuffet; de eerste ochtend waren we veels te laat.... we zaten er om 09.30..... maar het ontbijt is tussen 06.45 en 08.45 uur; zo das best vroeg! Verder lekker boekjes lezen op het strand, kanootje varen (die liggen hier) lunchen en 's avonds eten in het restaurant.

1 dag hebben we een uitstapje gemaakt met de boot met nog 6 anderen (Fransen); er zijn hier alleen maar Fransozen en de voertal is ook Frans (Frans polyniesie....) al spreken ze ook best wel een woordje Engels, tenminste de Tahitiaanse eilandbewoners want de Franse toeristen (jonge stelletjes) bijna niet, wel raar..... We hebben het eiland verkend met de boot. Wna is onze gids, echt een hele gezellige Tahitiaanse meid die redelijk engels kon. We hebben gesnorkeld, een pearl market (klein bungalootje op het water) bezocht en dorpje doorgelopen naar een riviertje waar enorme alen in zaten van bijna een meter. Wna ging ze vis voeren; ze schijnen heilig te zijn hier. In het dorpje valt op dat de huizen allemaal open zijn: bedden staan half buiten op veranda's, daken van palmbladeren, enorme moestuinen en grafstenen in de voortuin. Wna verteld ons dat je hier in je eigen voortuin wordt begraven. Dan varen we verder naar het huis van onze stuurman; grappige man met een hele aanstekelijke lach. De mensen hier zijn relax en lijken altijd goed te pas! Onze ' kapitein' woont in een mooi huis op een eiland aan een lagoon. Hij hakt een paar kokosnoten door midden; we drinken de melk en dan gaat hij op een krukje zitten met daaraan een speciaal mes om de kokos te raspen.. Robert mag ook nog even raspen; tafels en stoelen in het water en onze lunch wordt klaargemaakt; rauwe vis (Mule), met komkommer, veel limoensap, tomaten en alle kokosrasp wordt in een soort zeefdoek van kokos gelegd en uitgewringd op de salade...kortom en met kokosmelk erbij. Het is heerlijk. Als toetje hebben we wederom lekkere verse ananas, bananen en meloenen. We lopen over het eiland achter zijn huis tussen de palmbomen door naar de andere kant; hier is de wilde oceaan; veel aangespoeld koraal en schelpen.. Op de terugweg nog weer uit de boot gesprongen en een heel stuk gesnorkeld. Daarna heeft Wna ons op de boot geleerd hoe we van palmbladeren een mand konden vlechten... . Tot slot een warm afscheid met twee hele dikke zoenen op de wang.

En voor de rest hebben we weer lekker op strandbedjes gelegen.... heel vervelend. De temperatuur is hier super; niet te warm, maar gewoon lekker door de zeewind. Wel verstandig om af en toe de schaduw op te zoeken.... want we zijn de eerste dag al verbrand ondanks onze zonnecreme... Ook 's avonds kun je - als je wil - hier gerust in je bikini blijven rondlopen. Ons huisje koelt 's avonds wel lekker af door alles open te gooien waait het er heerlijk door... De eerste avond in ons restaurant kwamen er ook nog dansers en danseresjes die de Tahitiaanse dans (soort van buikdansen en stampvoeten) hebben laten zien. De laatste dag hebben we een heel stuk langs het strand gelopen en kwamen we uit bij pension Maauiri (hier zouden we eerst naar toe zijn gegaan, maar was volgeboekt) zag er allemaal iets primitiever (8 hutten - oa boomhut) uit: wel heel erg leuk. We zagen onderweg ook dat er zowaar vlak naast ons nog een restaurantje aan het water zat (zaten allemaal locals) !!! Viel vanaf de straat niet op door de bush bush.We besloten hier (ondanks dat er bijna niemand zat) de laatste avond te eten omdat we 'ons' restaurant nu wel gezien hadden; bijna alle gerechten op de kaart hebben we gehad. We hebben weer heerlijke vis gegeten. Voor de rest was er niets in de buurt.....alleen maar groen, groen, groen, huisjes en voor een kleine supermarkt van (3 bij 3 moet je echt een auto huren). Er is 1 weg op het eiland en 1 brug die de twee delen van Huahine met elkaar verbindt... Kortom een heel mooi rustig eiland, beetje bergachtig, heel groen, veel bloemen en lieve mensen.

21 sept naar Bora Bora

Vanochtend zijn we naar Bora Bora gevlogen (half uurtje). De vliegtuigen hier lijken net als buslijnen bij ons. Iedereen verplaatst zich hier of met de boot of met het vliegtuig omdat het allemaal kleine eilandjes zijn. We zitten nu in onze bungalow op het strand pal aan zee. Ons huisje is lang niet zo mooi als het vorige maar prima en een heel mooi uitzicht..... Het weer was bij aankomst minder; bewolkt en zelfs even wat regen. Het is hier een stuk toeristischer.... dus wat meer restaurantjes op loopafstand en een supermarkt zodat we weer eens zelf ons ontbijtje / lunch kunnen maken. Net als in de vorige bungalow geen kooktoestel o.i.d..... dus wel 's avonds uit eten. Morgen hebben we een bootje gehuurd en gaan we een dagje varen en het eiland verkennen. Met onze mobieltjes kunnen we hier niet internationaal bellen..... en Internet gaat ook moeilijk hier. Op Huahine kon het helemaal niet.

P.s. Nogmaals bedankt ook voor jullie leuke berichtjes op het weblog en ook de mailtjes naar hotmail.
Liefs Robert en Joanda

22 -25 september vervolg Bora Bora

We hebben een dag gevaren in een klein bootje het eiland rond. Nou dat hebben we geweten.... voelde vaak als een 'Bertus de stier attractie'.... wat een golven! Drijf en drijf nat kwamen we weer terug. Ik vond het af en toe best eng.. en voelde me net een verzopen drenkeling op zo'n klein bootje met mn handdoekje omgeslagen. Gelukkig hebben we ook een paar hele relaxte rustige stukjes gehad op echt stralend blauw-groen water! Achteraf was het wel weer een hele leuke belevenis!

Verder hebben we nog een dagje hetr eiland rond gefietst; das wel makkelijk, je kunt gewoon 1 weg blijven volgen. Denk dat het zo'n 25 km was! Bora Bora is een mooi eiland al vonden we Huahine nog net iets mooier (minder toeristisch). Op Bora Bora zijn veel Fransen die een bedrijf zijn begonnen in de toeristische plaatsen. Dat zie je op Huahine helemaal niet!

25 september terug naar de hoofdstad Papeete

We worden wakker en onze bungalootje, ons bed, alles ligt vol bladeren en stof terwijl alle deurenen ramen dicht zijn! Het stormt!! Onze terrasmeubilair is ook weggewaaid....We gaan weer met de bus en het bootje naar het vliegveld (op een klein eilandje) van Bora Bora. Onderweg komen we nog twee bekenden tegen vanuit Huahine, een stel uit Cannes; was wel even gezellig! Zij hadden de dag er voor terug willen vliegen maar de vluchten waren gecanceld vanwege het weer en een kapotte radar... We blijven nu nog 1 nachtje in Papeete en vliegen morgen om 07.00 uur naar Auckland om 03.00 vannacht hebben we een wake-up call.....

Nog even de laatste foto's van Amerika bijwerken

We zitten nu in Auckland, Nieuw Zeeland en we kunnen ons Amerikaanse laptopje weer aan de lading gooien. We kunnen sowiezo weer contacten met de buitenwereld! Dus net nog snel even eindelijk de laatste foto's van Amerika er opgezet....

De foto's van het zonnige en mooie Frans Polynesie volgen snel...

Tot snel!